maandag 16 november 2015

Oh my..


Oh, wat een weekend was dit zeg, ik lees net de 
reacties onder mijn vorige bericht (ik lees ze allemaal!)
waarbij Helmi zegt, ik hoop op een positief bericht,
op maandag (dat over de fiets was niet negatief, hoor,
ik zit helemaal niet meer met die fiets, het was 
gewoon een verhaaltje over lang geleden :-)
Maar een positief bericht terwijl ik vanochtend
als kop in de krant lees; de oorlog bereikt Europa..
kan ik echt niet aankomen met een Het Komt Wel Goed,
babbeltje want dat zou wel heel naief zijn, denk je niet?


Deze hele situatie is zo angstaanjagend, 
en allesomvattend dat ik niet eens een begin kan maken
met te begrijpen wat er allemaal gebeurd..
Laat staan dat ik de angst die ik voel, niet eens zozeer
voor mijzelf maar voor een ieder, kan beteugelen.
Dus ik probeer het klein te maken, terug naar de 
vierkante centimeter, ok, vierkante meter van 
mijn eigen leven, en het daar Goed te doen. 
Dat is het enige wat je kan doen, denk ik,
niet dat ik mijn ogen sluit voor wat er gaande is
in de wereld, maar ik kan het gewoon niet bevatten..


Dus misschien moet ik gewoon, inderdaad,
positieve kleine berichten de wereld in blijven sturen
om op die manier een mini-bijdrage te leveren aan 
een gevoel van Welzijn en troost want dat hebben we nodig, 
denk je niet?

Ik wens je een goede maandag
-X-

17 opmerkingen:

  1. Een mooie blog, Ingrid! Ik wens jou ook een goede maandag.
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Angstaanjagend ja.... Liefde op de vierkante meter dat is wat we kunnen doen. Op de rest hebben we niet veel invloed.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vind het ook niet te bevatten, ik heb vrijdagavond laat vol verbazing en afschuw, niet te bevatten, gekeken naar het nieuws en had de neiging te blijven kijken, maar hem na een tijdje toch maar afgezet. Ik wil dit niet. Het liefst ga ik in een bubbel zitten, afgesloten van de rest van de gevaarlijke en enge wereld. Maar helaas werkt dat zo niet. Misschien is idd de beste "oplossing" lief en vriendelijk te zijn tegen de mensen om je heen. Groetjes Janny

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik denk dat dat uiteindelijk de beste manier is - vanuit het kleine de liefde steeds groter laten groeien... als een Echo! ;-) doe dus alsjeblieft voort!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve Ingrid
    Wat heb je dit weer mooi verteld. Ben het helemaal maar dan ook helemaal met je eens.
    Verontrustend en angstaanjagend. Ben er ook erg mee bezig en kan het niet loslaten. Deprimerend.
    Kijk ook niet meer naar de beelden en luister niet meer naar de verhalen. Heb er zelfs al een paar nachten zeer slecht van geslapen.
    Ondanks alle ellende wens ik je een fijne dag
    Lieve groet
    Nienke

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Die kleine positieve berichten kunnen ons wel helpen om op onze eigen kleine vierkante meter de moed niet te verliezen en Goed te doen. In de hoop dat dat zich uitbreidt over onze vierkante meter heen...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Helaas kunnen we de narigheid veroorzaakt door een kleine groep zotten niet oplossen. Als we met zijn allen gewoon onze alledaagse en bijzondere dingen met liefde en positiviteit doen, dan stralen we met ons allen superveel positiviteit uit naar de rest van de wereld.
    Het vraagt om nog meer genieten van de kleine dingen en van het NU.
    Blijf vooral veel positieve berichtjes plaatsen.

    Geniet van weer een nieuwe dag, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat heb je ontzettend gelijk! Ik heb er niets aan toe te voegen.
    Laten we van elke dag de mooiste maken.
    Liefs Tink

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dank voor je woorden met mooie plaatjes erbij. Ik denk ook dat we, zonder onze ogen te sluiten, positiviteit de wereld in moeten blijven sturen. Juist nu, als tegenbeweging.
    warme groet,
    Christel

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Nu de kille angst in onze harten sluipt, moeten we ons verwarmen aan de kleine en fijne dingen van alledag. Jouw positieve berichtjes helpen!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat heb je dat mooi verwoord!! :) In mijn drukke ochtendspits probeer ik wel altijd jouw blogjes te lezen (net als sommige mensen de krant lezen, tijdens het ontbijt :)) maakt me altijd vrolijk, ookal zijn ze niet altijd optimistisch.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik vind het ook zoooo moeilijk. Vanbinnen voel ik zo'n grote NEE tegen alles wat er gebeurt.....

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hoi Ingrid, ik zeg ook maar wat. Er gebeuren zoveel nare dingen in deze wereld dat ik heel graag mijn ogen sluit. Dat lukt natuurlijk niet altijd en positiviteit ligt ergens onderaan op het stapeltje post. Je verwoord het weer prachtig en we blijven hopen op een mooiere wereld.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Helemaal mee eens!
    Er zijn ondanks alle ellende, ècht elke dag ook héél veel zegeningen.........je moet ze alleen wel willen zien!
    Enne..........al die kleine, positieve berichtjes.........vormen samen 1 groot, POSITIEF FRONT!
    Dat neemt alle ellende niet weg, maar door positief te blijven denken, krijg je wel de moed om door te gaan met het leven.

    Wens je een fijne, gezellige dag toe!
    Warm vers bakkie maken voor jezelf, lichtjes aan in je huis met 1 raam☺...kacheltje laten snorren....en een fijn werkje ter hand nemen....en genieten van je veilige cm2's .

    FIJNE DAG.


    Lieve groet, Caroline.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Darkness cannot drive out darkness; only light can do that. Hate cannot drive out hate; only love can do that.

    Martin Luther jr.

    Je doet dat goed.. dank je!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Heel juist, Ingrid, dit is het enige weerwerk wat wij, gewone mensjes, kunnen bieden: warmte uitstralen. En ook niet overdrijven in onze paniek: hoe vreselijk schokkend deze gebeurtenissen ook zijn en hoe beangstigend de wetenschap dat geen enkele anti-terreur-maatregel garantie kan bieden dat het nooit meer zal gebeuren: het risico dat we iets dergelijks meemaken, is vele 100'en keren kleiner dan het risico op andere rampen zoals ernstige ziektes en (verkeers)ongelukken. Beiden even oneerlijk, at random en laat naasten verweesd achter. Maar we zijn voor die dingen toch ook niet zodanig bang dat we verlamd & verbitterd op onze stoel blijven zitten en afwachten tot de hakbijl valt? We kunnen er dus maar beter het beste van maken en zolang we regelmatig jouw berichtjes en verhaaltjes mogen lezen, hebben we al heel wat troost en houvast; bedankt daarvoor!

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)